Download app

Regio: Gran Canaria
Zwaarte: 1361 kip
Hoogtemeters: 1927
Steilste kilometer: 10.0%

Steilste 250 m: 13%
Voet: 231 m    Top: 1939 m
Gemiddelde helling: 4.7%
Lengte: 36.6 km

Vanuit: Las Filipinas
Staat van de weg (2022): redelijk
Andere racefietsers: 5-10 per uur
Motorvoertuigen: 30-60 per uur
Landschappen en weg: (4/5)
Restaurant of café bij top: nee

FOTO'S    
SW NE S W NW ZIJDE     Download gpx

         

Andere klimmen Gran Canaria

Deze rit vanuit het zuidwesten van Gran Canaria naar de Pico de las Nieves is in sportief opzicht zeer afwisselend, en biedt een schitterend en boeiend landschap. Net als de meeste andere klimmen naar de Pico de las Nieves doorkruist deze de drie typische landschappelijke zones van de zuidwestelijke helft van het eiland, namelijk eerst de semi-woestijn nabij de kust, daarna de ruige bergen en ten slotte de bossen rondom de Pico de las Nieves. De beschrijving bestaat uit drie delen.

Het eerste deel (11 kilometer) loopt van Las Filipinas (231 m) tot de Cruz de San Antonio (968 m). Voordat men in Las Filipinas is, hebben de meeste fietsers er waarschijnlijk al 14 kilometer opzitten over de heel licht omhooglopende GC-505 (gemiddeld 1,5%), tenminste als ze nabij de kust in Lomo Galeon beginnen. In deze aanloop ligt de weg in de bijna strak noord-zuid lopende Barranco de Arguineguín. Langs dit dal liggen enkele prachtige, op boomknoesten lijkende bergen. Een droger landschap heb ik op Gran Canaria niet gezien. Spoedig na Las Filipinas wordt de nu bochtige weg veel steiler (4,5 kilometer van 7-9%). Bij het naderen van Barranquillo Andrés wordt de helling minder steil (6%) maar als we in Barranquillo linksaf slaan verandert de aard van de beklimming. In de volgende ruim 4 kilometer, tot de driesprong met de GC-605, is de weg erg smal en na een paar honderd meter wordt het wegdek erbarmelijk. Er staat dan ook een waarschuwingsbord met de tekst "gebruik maken van deze privéweg op eigen verantwoordelijkheid". Enkele stroken zijn erg steil (250 meter van 11 en 13%). Anderhalve kilometer na de driesprong wordt de Cruz de San Antonio (968 m) bereikt.

In de volgende 14 kilometer, die de Cruz de San Antonio van Ayacata scheiden, worden netto slechts 340 hoogtemeters overwonnen. Steil is het nergens met maximaal 6% in de laatste 3 kilometer vóór Ayacata. Dit is echter landschappelijk wel een van de mooiste passages, die ik op Gran Canaria gefietst heb. Het fraaiste is het als men door het groene bos fietst, bruin tot oranje gekleurde rotspartijen de weg omzomen en hoge, steile bergen daarboven uittoornen. De staat van de weg is typisch Gran Canarisch: deels fantastisch, deels beroerd.

Er resteren nog een kleine 12 kilometer vanaf Ayacata tot de top (1939 m). In de eerste 3 kilometer, tot de parkeerplaats nabij de Roque Nubio, is de helling van de opnieuw beroerd geasfalteerde weg aanzienlijk (8-10%). Fraaie bergen omringen de weg. Na de parkeerplaats is alles anders. Het landschap wordt eerder glooiend dan steil en een bos met hoge naaldbomen vervangt de lage vegetatie. De weg is in het algemeen veel minder steil, daalt soms wat af maar herbergt ook nog enkele steile stroken (twee 250 meter stroken van 11%). Na het verlaten van de GC-600 is het wegdek weer in zeer goede staat. Bij helder weer kan men vanaf de top het eiland overzien.