De Mortirolo is beroemd door de beklimming vanuit Mazzo maar de variant vanuit Édolo mag er ook zijn. Deze klim herbergt twee stroken met een helling van ongeveer 12%. De rit kan in vier stukken worden opgedeeld. Het eerste deel zijn de viereneenhalve kilometer van Édolo over de weg in de richting van de Passo del Tonale. De helling is hier gering (meestal 4-5%) en het is even doorbijten in het drukke verkeer. Dan volgt het stuk vanaf de afslag naar de Mortirolo tot bocht nummer 12 voorbij Monno. Hier is het landschap open en de helling 6-9%. Net voor bocht 12 ligt de eerste strook van 12% voor een 500-meter-interval. Daarna volgt een stuk van vijf kilometer door het bos, dat steil begint (9%) maar tegen het einde gemakkelijker wordt (6-7%). Het laatste kwart is het mooiste deel van de rit, met meer uitzicht, een veelal dun bos en wat bebouwing. Hier variëert de helling sterk en ligt de steilste kilometer (12,5%) in een passage, die uit een tiental elkaar snelopvolgende haarspeldbochten bestaat. Bovengekomen kan men de helden, die de westzijde opgefietst zijn, bewonderen.