Ik laat de klim naar de Rifugio Forni in Bormio beginnen. Daardoor zijn de eerste 12 kilometers tot Santa Catarina niet zo interessant. Daarin fietst men in min of meer rechte lijn over een brede, wat drukkere weg, waarvan de helling variëert tussen -2 en 9%. In Santa Catarina slaan we links af en verandert het karakter van de weg radicaal. Weliswaar zijn de eerste 2 kilometer op de zijweg nagenoeg horizontaal maar dan volgen tot de hut (rifugio in het Italiaans) 4 kilometers, die gemiddeld steil zijn (9,9%), maar enkele passages herbergen, die de 10% ruimschoots overschrijden. Het begint met een kilometer van 13,3%, waarin de steilste strook van 250 meter 16% helt. Daarna is het een kleine kilometer niet al te lastig. In de laatste 2 kilometer zitten nog drie passages, die alles zullen vergen van de meeste fietsers met in de laatste twee passages stroken van 250 meter van respectievelijk 15 en 16%. Ten slotte gaat het in de laatste paar honderd meter eerst 4 meter omlaag en dan weer omhoog naar de hut over de nu onverharde weg. Daar heeft men een schitterend uitzicht op de Ghiacciaio (gletsjer) dei Forni onder de top van de Punta San Matteo (3678 m).