Van een rit naar een Frans wintersportoord valt meestal weinig idylle te verwachten. Inderdaad voldeed de rit naar het hoogste deel van Les Arcs (Arc 2000) aan die verwachting. Een brede, drukke, in sportief opzicht weinig uitdagende weg voert naar een vooral uit enorme gebouwen bestaand oord. Wat wel tegenviel was de kwaliteit van het asfalt. Die was abominabel. Datzelfde geldt overigens voor alle andere wegen, die ik in de Haute Tarentaise, het gebied rond Bourg-St.Maurice, gefietst heb. Je zou toch denken dat ze hier voldoende skidollars verdienen om de wegen goed te onderhouden. Aan de pluszijde van de rit staan de uitzichten op het indrukwekkende Mont Blancmassief. De tocht begint net nadat de weg vanuit Bourg-St.Maurice de Isère gepasseerd is, bij een rotonde. De weg herbergt tot op een hoogte van ruim 1800 meter, dat zijn dus de eerste 1000 hoogtemeters, slechts vijf haarspeldbochten en is meestal matig steil (6-7%). Dan volgt een drie kilometer lange passage, waarin het licht op en neer gaat (-2 tot 4%). De laatste vier kilometer zijn de spannendste. Men passeert Arc 1950 dat er met zijn grotendeels houten flats in een groene omgeving nog relatief aardig uitziet. Daarna volgen nog een steile strook van 250 meter lang van 12% en drie haarspeldbochten. De finish is een driesprong met het gebouw van de Club Med aan de linkerhand, op 2120 meter hoogte.