Dankzij de welluidende vrouwennaam heb ik altijd vermoed dat de Col de la Madeleine prachtig zou zijn maar dat viel dus weer eens flink tegen. Het natuurschoon is niet van bijzonder gehalte, de weg naar haar toe is breed en vijf kilometer voor haar culminatiepunt wordt zij omzoomd door een typisch Frans wintersportoord (Longchamps 1650) dat bepaald geen schitterend sierraad vormt. Gelukkig waren er betrekkelijk weinig automobilisten en motorrijders naar haar op weg. Wel behoorlijk wat fietsers. Ook was zij (tot 2018) al 26 keer door de renners van de Tour de France bezocht. Om haar vanaf Le Chambre te veroveren, moet je je goed moe maken want er moeten 1543 hoogtemeters overwonnen worden. Deze zijn vrij gelijkmatig over de lange klim verdeeld. Na een gemakkelijk aanloopje van anderhalve kilometer, hebben de resterende 37 intervallen van 500 meter allemaal een helling van 7-9%, op vier na. Nergens is er een langer stuk om even op adem te komen zodat men vrijwel uitgeput bij haar aankomt. Overigens is zij een goede gastvrouw want zij verwelkomt haar bezoekers op een terras met drank en spijs.