Voor mij was de klim naar de Passo Mánghen vanuit Molina di Fiemme een opluchting na het fietsen op de drukke Passo di San Pellegrino en de Passo di Vallés. Sterker nog, dit is een heerlijke rit. Welk een rust op een, vooral tijdens de laatste 8 kilometer, fantastisch weggetje. Daar is de weg smal en speels dankzij haarspeldbochten, daar ligt een perfect (in 2019) wegdek en daar is de helling vrijwel constant. Na drie 500-meter intervallen van 8% hebben de resterende veertien 500-meter intervallen allemaal een helling van 9-11%. Heerlijk klimmen dus. De bergen rondom maken een verlaten indruk; de weg doorkruist gedurende de hele klim geen enkel gehucht. In tegenstelling tot die laatste acht kilometer zijn de eerste acht kilometer minder spectaculair en niet lastig (3-9%). Toen ik deze klim in 2019 fietste, viel het bos op. Enorme arealen lagen compleet plat, alsof reuzen ze neergelegd hadden voor een spelletje mikado. Dit was het gevolg van een storm in oktober 2018.